Çanakkale zaferi,Mustafa Kemal’in hezimeti!

ÇANAKKALE ZAFERİ M.KEMAL HEZİMETİ

Çanakkale muharebeleri Mehmedçik için büyük bir şeref olduğu halde, kumandanlık etmiş zabitanlar için hiç de yüz ağartıcı değildir. Bunun uzun ve teferruatlı sebepleri üzeride durmuyoruz. Yalnız şu kadarını söyleyelim ki; Çanakkale sırtlarında dört yüz bin vatan evladını gömen bir zabitan kadrosunun muvaffakiyetinden elbette bahsedilemez! Oradaki kumandanlardan herhangi birisine “kahramanlık” ya da “kurtarıcılık” sıfatları izafe edilemez!

Çanakkale harbi başladığı zaman, Balkan harbindeki “Bolayır Hezimeti” sebebiyle cezalandırılarak “Sofya ateşemiliterliği”ne gönderilmiş bulunan M.Kemal bey, muharip bir askeri birliğe tayin edilmesi için Harbiye Nezaretindeki İttihatçı arkadaşlarına üst üste rica mektupları gönderiyordu. Bu ricalar sonunda karargahı Maydos’da bulunan 19. fırka(tümen) kumandanlığına tayini çıkmıştı.

İngilizler Arıburnundan çıkarma yapınca, Anafartalar kumandanı Kemal Paşa’ya haber verdi ve bir taburla sol cenahı takviye etmesini istedi. Bu emir üzerine Kemal Paşa fırkasının 57. alayından iki yüz kişiyi saat beş buçukda Şunuk bayırı istikametinde ilerlemekte olan düşmana karşı süngü hücumu yaptırdı. Fakat hiç bir netice alamadı. Daha sonra kalan kısımları da parça parça hücuma kaldırıp eriten Kemal Paşa hiç bir netice elde edemedi.

Burada dikkat edilecek husus şudur ki; Mustafa Kemal elindeki kuvvetleri kolayca yutulabilecek küçük küçük lokmalar haline getirmek suretiyle düşman üzerine sevketmektedir. Normal bir asker mantığı işe bu hareket tarzını izah etmeye imkan yoktur. İlk hücumda netice alınamayınca, diğerinde daha büyük kuvvet sevkedilmesi gerekmez miydi?
Bu muaammayı çözebilene aşkolsun..!

Daha sonra Enver Paşa, koca tümeni parça parça yutturmasından sonra, Kemal Paşa’yı azarlamış, “elindeki askerleri lüzumsuz hücumlarla israf ettiğini” söylemiştir.

Kaynak

1 Falih Rıfkı Atay, 19 Mayıs, Ankara s 3
2 Düşmana parça parça taarruz ettirilmek suretiyle yok edilmiş bu alay hakkıdna Kemal Paşa şöyle diyor: “57. alay mehur bir alaydı. Çünkü hepsi şehid olmuştur. – Ruşen Eşref, Anafartalar kumandanı ile mülakat s 20

3 Kadir Mısıroğlu, Lozan zafer mi hezimet mi? s 157,158,159

*Ne ilginç emrinde ki 57.Alay’da ki tüm mehmetçiği kırdırmış ve bu olay bir kahramanlık ve destan olarak anlatılmış.Oysa bir kumandan öncelikle askerinin güvenliğini düşünecek onu yok yere zayi etmeyecek.Büyük kumandan’ın işlerine akıl sır ermiyor.Yansız tarihçiler yazmaya devam ettikçe yakın gerçeğin karanlıklaro birer birer aydınlığa kavuşacak